Seb is 15 jaar. Hij is een sociale jongen met veel vrienden. Vriendschap is belangrijk voor hem. Je kunt echt van hem op aan en zijn vrienden weten dit. Zo gebeurde het dat hij op een doordeweekse avond werd gebeld voor hulp. Een vriend in nood, vroeg hem om te komen. Seb twijfelde geen moment en liep naar beneden om te vertellen dat hij naar de stad moest om een vriend te hulp te schieten. Echte vriendschap, toch?
De ouder had geen tijd om te beseffen wat er gebeurde. Later drong het pas door. Wacht even, op een doordeweekse dag, om 23.30u naar de stad fietsen, en dat terwijl de volgende dag de wekker op tijd zou afgaan om naar school te gaan! Het was te laat, hij was er al vandoor om hulp te bieden aan zijn vriend. Sociaal en behulpzaam zijn is prima, maar dit gaat echt te ver, toch?
De discussie die de volgende dag ontstond, was dat Seb niet begreep wat er mis was. Het was toch goed om een vriend te helpen, die in nood verkeerde? Dat zou jij toch ook doen? Ergens begrijpt de ouder zijn verhaal wel, maar het verwarde ook. Ja, het is goed om een vriend te helpen, maar op een doordeweekse dag is het geen goed plan om rond 23.30u. naar een vriend te fietsten die problemen heeft.
‘Wie zijn verantwoordelijkheid is dit? Toch niet die van jou? Kan hij zijn ouders niet bellen.’ Oké, het zat allemaal vrij ingewikkeld in elkaar en het kwam erop neer dat die vriend van Seb bang was.Deze ouder vraagt zich af: ‘wat vind ik nu écht? Wil ik een zoon, die er voor zijn vrienden is of niet? En waar ligt de grens?’
Deze ouder werd gevraagd om eens in de spiegel te kijken. Herkende zij dit van zichzelf? Doet zij ook weleens iets voor een ander waar ze, als ze eerlijk en oprecht is, zelf nee tegen zou willen zeggen? Ja, ze herkende het ook bij zichzelf. ‘Ik doe dat ook. Ik probeer me regelmatig in diverse bochten te wringen om iemand tegemoet te komen.’
Daar ligt de bottelnek. Je kind neemt (onbewust) over wat jij hem laat zien. Ja, ook precies die zaken die je liever niet wilt. Wees nu eens eerlijk, wil jij dat je kind over zijn grenzen gaat en zichzelf wegcijfert? Zo nee, wees dan zelf een voorbeeld voor je kind en laat zien wat je doet als je écht luistert naar je zelf. Weet dat de verandering bij jezelf ligt. Je zult er versteld van staan, wat dit voor invloed heeft op het leven van je kind.
Zodra jij laat zien dat je NEE zegt tegen de ander, en JA voor jezelf, dan leer je je kind om op tijd zijn grenzen aan te geven. Het begint met iets onschuldigs en voor je het weet durft je kind geen NEE te zeggen tegen de “grotere” dingen in het leven, omdat hij bang is om er niet bij te horen. Voel je waar je hem voor kunt behoeden?
Heb jij vragen, zorgen, ergernissen, met betrekking tot je kind? Of heb je dilemma’s waar je het antwoord niet op weet. Overweeg eens een kennismakingsgesprek om te onderzoeken of we iets voor elkaar kunnen betekenen.
Liefs,
Lisa Groot
Kindertolk en coach van Groot Geluk Coaching
www.grootgelukkindercoaching.nl
info@grootgelukkindercoaching.nl
P.s. Zijn we al met elkaar gelinkt op social media? Je kunt me volgen op facebook, LinkedIn of instagram.