Het leren lezen verliep bij mijn kind niet zoals ik dat voor me had gezien. Het rooskleurige beeld van een kind, dat in groep 3 gretig de lesstof in zich op zou nemen om zo de wereld om haar heen steeds beter te leren kennen, was niet de werkelijkheid zoals die er toen uitzag. Dat kwam niet omdat ze dit niet graag wilde! Met haar motivatie was niets mis. Het lukte haar niet om grip op de lesstof, het lezen, te krijgen.
De frustraties namen toe en het verdriet zorgde voor een ongelukkig kind. De spanning of ze ooit in staat zou zijn om te kunnen lezen, zorgde ervoor dat ze regelmatig moeite had met inslapen, vaak buikpijn had en in de ochtend niet stond te springen om naar school te gaan. Iedere dag de confrontatie aangaan met wat je niet kan is natuurlijk niet het leukste wat er is.
Het deed mij, als ouder, veel pijn om te zien dat mijn kind niet vrolijk naar school ging. Het zorgde ervoor dat ik haar ging beschermen tegen nog meer pijn, waardoor ik veel, téveel van haar overnam. Dingen die ze misschien best wel zelfstandig had kunnen doen, deed ik voor haar, om niet nog meer frustratie, boosheid en verdriet los te maken.
Na anderhalf jaar mocht ze getest worden op dyslexie. Er waren inmiddels genoeg slechte resultaten behaald op het lezen, ondanks de inspanningen die we thuis en op school verrichtten. De inspanningen thuis waren o.a. het oefenen van losse woorden, waarvan ze er keer op keer niet in slaagde om dit ze vlot op te zeggen.
De woede die bij mijn kind loskwam omdat het haar steeds maar niet lukte, was voor mij als ouder moeilijk om mee om te gaan. Het verdriet dat hierachter stak én de angst dat ze het nooit zou leren, dat wilde ik niet voor mijn kind. Het was voor mij moeilijk om een middenweg te vinden tussen het oefenen- het was immers noodzakelijk- en ontspanning geven na een inspannende schooldag.
Dyslexie brengt vaak veel leerproblemen en frustraties met zich mee
Bij de test kwam duidelijk naar voren dat ze dyslexie had en dat er met haar intelligentie niets mis was. Dit zorgde ervoor dat haar zelfbeeld weer wat werd opgekrikt!
Ja, ze heeft dyslexie en nee, de problemen zijn dan niet als sneeuw voor de zon verdwenen!
Een lange weg van oefenen, oefenen en nog meer oefenen lag voor haar.
Wat je aandacht geeft groeit!!!
Nog meer woede uitbarstingen, frustraties, oplopende spanningen. Mijn kind telkens overhalen om samen te oefenen. Na een half jaar werd dit mij teveel. De hulp kwam van buren, die het op zich namen de helft van het huiswerk samen met haar te doen. Huppelend ging mijn dochter naar hen toe, even uit de routine en uit de thuissituatie. Dit hielp haar om met frisse moed verder te gaan.
Na anderhalf jaar had ze het programma doorlopen en was er een basis gelegd om verder te gaan. Gelukkig genoot ze ieder moment van de verhalen uit de boeken die ik haar voorlas. Hierdoor kreeg ze veel informatie en ze beleefde er veel plezier aan. Uiteindelijk werd ze gegrepen door de Harry Potter serie en ze beet zich vast in die avonturen. De serie heeft ze minstens 3 keer gelezen, zo vol was ze ervan. Dit alles zorgde er uiteindelijk voor dat haar leestempo op een redelijk niveau kwam en dat ze tot op de dag van vandaag lol heeft in het lezen van boeken.
De lange, frustrerende weg van extra huiswerk maken, hebben we overleefd door ons doorzettingsvermogen en het inschakelen van hulp van derden.
Hoe begeleid je je kind met het maken en leren van zijn huiswerk?
Het huiswerk wat ze, net als ieder ander kind meekreeg, was voor haar nu iets beter te doen. Voornamelijk vanwege het feit dat ze geen uitzondering meer was. Toch komt bij het leren leren een vaardigheid om de hoek kijken, waar je kind niet direct toe in staat zal zijn. Ook het ondersteunen bij het je kind leren leren is een vak apart, dat je als ouder maar even onder de knie moet zien te krijgen.
- Wanneer is de beste tijd voor je kind om te leren?
- Welke hulp heeft je kind nodig, en welke hulp kan jij als ouder bieden?
- Hoe krijg je je kind gemotiveerd voor het leren van een toets?
- Hoe pak je het leren eigenlijk aan?
- Hoeveel tijd heeft je kind nodig om een score te halen, waar jij en je kind tevreden over zijn?
Dit zijn allemaal zaken waar je als ouder misschien niet direct aan denkt, als je kind huiswerk mee krijgt. Het zijn wél zaken die meespelen, als je kind huiswerk meekrijgt van school. Heeft jouw kind geen problemen met het zelfstandig leren? Dan is het niet nodig om hierop in te spelen. Merk je dat je kind het lastig vindt om zelfstandig het huiswerk aan te pakken? Hieronder krijg je 2 tools, waar je mee aan de slag zou kunnen.
Natuurlijk volg je dit alleen op als dit goed voelt voor jou!
De eerste tool is: wat is het beste tijdstip om te leren? Dit kun je het beste in overleg met je kind afspreken. Vooral als je kind nog weinig ervaring heeft met leren, is het handig om 2 of 3 keuzemogelijkheden te geven. Je bedenkt tijden, waarop ook jij als ouder tijd hebt om je kind te helpen bij het leren. Hierdoor maak je dus vooraf duidelijk wanneer het voor jou goed voelt om hiermee bezig te zijn.
Je kind kan door de keuzemogelijkheid ruimte en vrijheid ervaren. Je kind ervaart de vrijheid, ook al is deze beperkt, om een keuze te maken die hem het beste uitkomt. Hierdoor leg je een stukje verantwoordelijkheid bij je kind. Daar kun je later ook naar verwijzen. Dat dít de keuze is van je kind zelf!
De tweede tool is : welke hulp heeft je kind nodig van jou? Dit kan je het beste achterhalen door als een niet-wetende ouder aan je kind te vragen wat hij wil van jou. Probeer nieuwsgierig te zijn naar de ideeën van je kind, waardoor het huiswerk een stuk van je kind zelf blijft. Ga ervan uit dat je kind wel weet wat hij nodig heeft. Je zult nog verrast zijn waar je kind zelf mee komt!
Voer dit plan uit en bekijk naderhand samen wat er goed is gegaan. Jullie kunnen samen kijken naar de behaalde resultaten. Zijn dit de resultaten die je kind voor ogen had of juist niet? Wat zou je kind anders willen doen de volgende keer?
Dit is een leerproces!
Door hierover het gesprek aan te gaan met elkaar, zal je een liefdevolle relatie met je kind gaan opbouwen. Je nieuwsgierige houding naar je kind, zorgt voor een open gesprek. Hierdoor komt er ruimte voor het delen van gevoelens, die er bij je kind aanwezig kunnen zijn. Dat zorgt voor het grote verschil. En dit is waar jij naar verlangt, een fijne relatie met je kind!
Leren gaat met vallen en opstaan, net zoals je hebt leren lopen en fietsen. Soms zal je kind er zelf aan denken om op de afgesproken tijd te leren, een andere keer heeft je kind een herinnering van jou nodig. En als je merkt dat je keer op keer in een strijd terechtkomt, kun je altijd nog de hulp van een andere volwassene inschakelen.
P.s
Wil je ook graag de andere tools weten?
Wil je meer weten over hoe je een gelukkige relatie met je kind kan opbouwen?
Wil je een blij kind, die weet hoe hij zijn huiswerk het beste kan aanpakken?
Dan kun je je inschrijven, voor de workshop over: “Hoe help ik mijn kind bij het huiswerk leren?” Op dinsdagavond 10 januari van 19.30-20.30u. geef ik deze workshop aan ouders. Ik vind het fijn om vooraf te weten of je dit wilt volgen. Dat is de reden dat je korting krijgt als je je inschrijft vóór 17 december. Meld je je vóór 17 december aan, dan kost het €7.50 p.p., na deze datum gaat de prijs omhoog naar €15,- p.p. Geef je op door te mailen naar info@grootgelukkindercoaching.nl.
Heb je liever dat ik één op één met je kind aan de slag ga? Dan coach ik je kind en begeleid ik jullie ouders om ervoor te zorgen dat de strubbelingen en strijd veranderen in het gemotiveerd zijn voor het maken en leren van het huiswerk. Ga dan naar www.grootgelukkindercoaching.nl voor een kosteloos kennismakingsgesprek!
Liefs Lisa