De harmonie en vrede die we graag binnen het gezin of de groep willen zien en ervaren, vraagt om aandacht en de spanningen kunnen daardoor flink oplopen. Onze kinderen worden nu geconfronteerd met situaties thuis, op school of in de samenleving, die wijzelf niet hebben gekend. Dit kan ervoor zorgen dat het evenwicht binnen onze relaties ruw wordt verstoord. Ieder kind heeft een boodschap voor zijn ouder en zijn omgeving. Een boodschap die door het kind vaak niet in woorden uit te drukken is. Kinderen zijn krachtig, onbevangen, puur en één en al liefde. Het gedrag is logisch en een signaal voor iets wat eronder ligt, waar we je graag meer over willen laten ontdekken.
Wat wijzelf hebben ervaren en meegekregen, daar kunnen we de logica wel van inzien, maar nu snappen we bijvoorbeeld niet meer welke aanpak helpt. We weten eigenlijk ook niet zo goed hoe wij ons ertegenover willen verhouden. We kunnen het ten eerste nergens mee vergelijken en wat er nu van ons wordt verwacht is onduidelijk. Wat we opmerken en kunnen ervaren is de enorme strijd die we dagelijks hebben te leveren. Laten we de strijd als signaal verder onderzoeken.
Deze strijd voeren we extern én intern. We zijn dagelijks bezig om ervoor te zorgen dat iedereen gezien en gehoord wordt, maar eigenlijk hebben we ook weleens geen zin om er iets mee te moeten doen. We zien er het nut (nog) niet van in om deze situatie aandacht te schenken. Of we zijn moe en kunnen het er nu gewoon niet bij hebben. Wij hebben hier toch niet om gevraagd…
Kinderen vragen veel van ons en daar hebben we weleens geen zin in. Het verzet tegen deze toewijding en aandacht voor onze kinderen is heel logisch. Tegelijkertijd kunnen we ons schuldig voelen, ons ervoor schamen of voelen we ons als ouder falen. Hele begrijpelijke reacties, die heel logisch zijn en ik kan je vertellen dat we dit er allemaal ook gewoon mogen laten zijn. Uiteindelijk begrijpen we daardoor ook dat het verzet van onze kinderen om nieuwe dingen te leren ook logisch is.
We zijn allemaal leerlingen en wij als ouders, opvoeders hoeven het ook niet allemaal (meteen) te weten. We doen dit ook voor het eerst. Soms lukt het niet zoals we hadden gewild en dat mag er ook zijn. Het helpt onze kinderen wel als we daar eerlijk over zijn.
Tegelijkertijd is het ook juist dat kinderen in deze tijd andere dingen leren en meemaken dan toen wij jong waren. Hoe zou het geweest zijn als de ontwikkelingen stil waren blijven staan. Kijk eens naar jezelf. Jij hebt je verder ontwikkeld waardoor je nu kan zijn wie jij bent. Om die ontwikkelingen mogelijk te maken, heb je dingen moeten laten en dingen moeten doen. Vandaag de dag levert het ook vele mooie dingen op, toch? Jouw ontwikkeling heeft ervoor gezorgd dat je meer vrijheden en mogelijkheden ervaart dan bijvoorbeeld 10, 20, 30 jaar geleden.
Met deze nieuwe ideeën die wij gaandeweg hebben opgedaan vanuit opgedane kennis en eigen ervaringen zorgen we ervoor dat onze kinderen kansen en mogelijkheden krijgen, die wij als kind wellicht hebben gemist. Maar weet dat onze eigen ouders, net als wij, ook voor situaties hebben gestaan waar zij anders op hebben gereageerd dan wat zij hebben meegekregen van hun vader en/of moeder. En ook al kunnen wij nu niet zien wat deze veranderingen precies waren, weet dat het juist is dat zij weer jun eigen keuzes hebben gemaakt.
Waar ik als ouder én leraar achter ben gekomen, is dat als we iets helemaal anders willen doen dan we hebben geleerd, we onszelf én daarmee ook onze kinderen, kunnen vastzetten en alles uit evenwicht halen. De harmonie en vrede is dan ver te zoeken en dit contrast, brengt conflicten en ellende met zich mee. Oplossingen die je aandraagt, leveren niet de gewenste resultaten op en zorgen zelfs voor meer verwijdering.
Ik heb situaties meegemaakt waar iets nieuws van mij werd gevraagd. De kinderen wilden me iets vertellen wat er bij mij uit evenwicht was en waar ik onvrede mee had. Dat deden zij spontaan en instinctief en het raakte mij hard. Ik kon nog niet zien dat zij willen leven in een wereld van eenheid, liefde, respect en verwondering. Doordat ik er écht klaar mee was en mezelf, de kinderen geluk gunde kon ik me open stellen en voor geluk kiezen en heb ik een vertaling gekregen wat het kind mij wilde vertellen. Deze ervaring heeft me ongelooflijk veel gebracht wat ik lastig in woorden vind te vatten.
Willen wij de harmonie en vrede terugbrengen in huis en hebben we er alles voor over om de situatie te verbeteren, dan helpt een vertalingstraject ons naar de kern van het probleem. Daar krijgen we zicht op wat onze kinderen ons willen vertellen waarmee wij aan de slag kunnen, zodat we voor een harmonieuze, gelukkige en gezonde relatie kunnen zorgen. Uit eigen ervaringen kan ik je vertellen dat dit wel wat van ons vraagt. Het levert ook ontzettend veel mooie ontwikkelingen op voor jezelf, het kind, binnen het gezin, de groep en zelfs alle dierbare relaties om je heen wanneer je ermee aan de slag gaat.
Ervaar jij -als ouder, leraar, etc.- al een poosje problemen, dilemma’s, zorgen of twijfels in jullie relatie en wil jij weten wat dit kind of je partner jouw wil vertellen, dan nodig ik je uit voor een vrijblijvende kennismaking, zodat we kunnen onderzoeken of we willen samenwerken.
Liefs Lisa