Loslaten kan lastig én prachtig zijn.
Laat je te snel los of teveel…
voelt het als onveilig en te vrij…
Het beste voor je kind,
én voor jou.
De wens van je kind
waar jullie je geluk vinden.
Vrij en in verbinding leven is steeds weer het onderzoek waard wil je een gelukkige, gezonde relatie.
Zo maak ik mezelf vrij van pijnen en kwetsuren, heel ik mezelf door in de spiegel te kijken op een diepere laag, draag ik bij aan een vrediger leven van onze kinderen en de samenleving als geheel. En toch is er ook een andere kant van vrij zijn. Ik neem je mee in een persoonlijke ervaring met de kennis van wat ik nu weet..
Als je durft te vertrouwen op de goede afloop, als je durft te vertrouwen op het proces, als je durft te vertrouwen op jezelf, is geduld hebben niet moeilijk. De moed om bereid te zijn en de deur naar vertrouwen te openen, vraagt toewijding. En dan ontvouwt de magie van het leven….
In feite kan je bij onze dochters altijd met eten aankomen en staan ze ervoor open om vertrouwd te raken aan nieuwe smaken . Diverse smaken weten ze te waarderen. Daar hoef je ze niet voor te pushen, alhoewel dat ook anders is geweest.
Waar ik zie dat ze zichzelf afwijzen voor wat ze niet goed denken te doen, hebben we ruimte gemaakt voor liefde, zachtheid en vertrouwen tijdens het leren.
Wanneer je iets nieuws leert, gaat het soms zoals je verwacht en een andere keer niet. Wat zeg jij dan tegen jezelf?… Helpt je dit antwoord om je een goed gevoel te geven? Wat bevrijdend is en ruimte geeft aan liefde, zachtheid en vertrouwen, is het pad dat ik je graag laat zien.
Ik merk op dat we geneigd zijn om de schuld bij anderen te leggen als het allemaal niet zo lekker loopt. Ook ik heb me daar schuldig aan gemaakt… en ooit doe ik dat nog steeds..
Het is lastig en confronterend om zelf te kunnen zien wat er in de weg zit, als het niet gaat zoals je graag wenst. En iemand anders de schuld geven, lijkt dan de ideale uitweg. Helaas schieten we er niets mee op. De kans dat de situatie verslechtert is eigenlijk groter. Dat heb ik ooit als kind ervaren…
In volle verwachting van wat er van ons wordt verwacht, heb ik ervaren dat kinderen onvoorwaardelijk van hun ouders houden. Dit heb ik afgelopen weekend ook weer, op een onaangename wijze, aangewezen gekregen.
| Wat begint als lastig en vermoeiend, is getransformeerd naar het kunnen volgen van spontane impulsen, die vreugde en voldoening geven. Daar waar het voor een ander heel mooi kan zijn, zoals betrokken- en veiligheid mogen ervaren, respect en waardering krijgen, kunnen we zelf onderweg fikse uitdagingen tegenkomen. Misschien zit je er nu middenin. Weet dan dat er licht aan het einde van de tunnel is. |
| Je bent een mooie spiegel om in te kijken en jij durft mij een spiegel voor te houden, die ik heb aan te kijken, waardoor we van en met elkaar groeien en verder ontwikkelen gedurende onze gezamenlijke reis. Als kind onzeker, stil en teruggetrokken, zag ik thuis iets anders… |
