Sophie zit in een nieuwe groep. Deze leerling wil er graag bij horen en probeert aansluiting te vinden. Ze haalt alles uit de kast om bij haar nieuwe klasgenoten in de smaak te vallen en tegelijkertijd luistert ze niet naar jou, de leraar.
Een moeder mailt me en geeft aan dat haar zoon niet lekker in zijn vel zit. Hij is veel boos en kan zich moeilijk uiten. Het gaat over een zoon die heel gevoelig is met een sterk karakter. Deze moeder vertelt over haar zoon Roel en ze legt uit wat ze heeft geprobeerd om de situatie te verbeteren. Er verandert weinig tot niets…
Bij mijn cliënten en om mij heen zie ik dat de maatregelen rondom het corona virus voor iedereen verschillende gevolgen heeft. De werkende ouders kunnen het fijn vinden dat ze iets wezenlijks kunnen doen, om mensen te helpen. Voor de thuiswerkenden kan het fijn zijn om meer samen te zijn met het gezin en de rust ervaren van het ont-moeten. Er zijn ook ouders voor wie deze situatie flinke uitdagingen brengt. Zij raken juist meer uit hun doen, omdat de structuur en de regelmaat wegvalt en men meer op elkaars lip zit. Frustraties en irritaties kunnen sneller om de hoek komen kijken en dan hebben we natuurlijk ook nog de angst en onzekerheid wat dit allemaal teweeg brengt.
Eén ding hebben we gemeenschappelijk:
LEES VERDER
Ooit denk ik te weten.
Kind, ik kan helpen…
Heb helder zicht,
op wat er mist.
Een verwonderde blik…
Frustratie en ergernis
spelen een rol.
Zorgen,
gedragsproblemen.
Plezier, geluk,
het contact,
is alles weg?
Tijdens de ochtendspits lijkt er (alweer) een strijd te ontstaan met je kinderen. Ze werken niet echt mee, zoals jij dat graag zou willen. Na een langdurig heen en weer getrek komen jullie tot een soort van status quo. Maar er zijn al wat scheurtjes ontstaan, de strijd ligt nog op de loer. Het voelt niet écht lekker en je vraagt je af wat er voor nodig is om deze situatie te verbeteren.
Jouw wens is om een fijne, vertrouwelijke band te hebben met je kind(eren). Een plezierige relatie waar verbinding, harmonie en een veilige (thuis)plek centraal staan. Je ziet dat de realiteit niet (helemaal) weerspiegelt met wat je voor ogen hebt. Kinderen spiegelen je, maar hoe je het gedrag kunt ombuigen is nu nog een raadsel voor je. Wanneer je hoort dat dit kind weer kan stralen, wil jij dit dolgraag geloven.
Seb is 15 jaar. Hij is een sociale jongen met veel vrienden. Vriendschap is belangrijk voor hem. Je kunt echt van hem op aan en zijn vrienden weten dit. Zo gebeurde het dat hij op een doordeweekse avond werd gebeld voor hulp. Een vriend in nood, vroeg hem om te komen. Seb twijfelde geen moment en liep naar beneden om te vertellen dat hij naar de stad moest om een vriend te hulp te schieten. Echte vriendschap, toch?
Als ouder willen we én graag een goede verstandhouding, relatie met ons kind én tegelijkertijd ook duidelijk maken wie er aan zet is. Deze spagaat kan ervoor zorgen dat je met je handen in het haar zit. Wat nu? Straffen en belonen is een wijze waar jij graag een andere manier verkiest. Toch merk je aan alles dat het (nog) niet werkt, zoals jij graag wilt. Wat belemmert je om écht in contact te zijn met je puber?
Gun jij je kind alle geluk van de wereld, zodat hij tevreden en vrij kan opbloeien? Maar… ziet het er momenteel niet zo rooskleurig uit? Zit je met je handen in het haar en heb je al veel geprobeerd, zonder de gewenste resultaten? Een kindertolk in Haarlem biedt je een kijkje binnen de relatie wat er onbewust speelt.
Pieker jij je suf en worstel je met vragen over je kind, zoals…
Iedere dag stoeien en last hebben van irritaties, ik ben klaar met het pubergedrag. Luistert mijn kind niet meer naar me? Het vertrouwen in haar verlies ik. Mijn dochter doet haar eigen ding en houdt zich niet aan afspraken. Te lang achter de schermen, s ’avonds langer doorlezen in bed, later thuiskomen dan we hebben afgesproken. Steeds weer die smoesjes, bah ik heb er genoeg van.
